خواهم که شبی محو جمال تو شوم

نظارگی بزم وصال تو شوم

وانگاه به یاد شمع رویت همه عمر

بنشینم و فانوس خیال تو شوم

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

تا کی به لبت ناله ی جانسوز بود

یا بر لب تو شعر غم آموز بود

بیهوده در انتظار فردا منشین

کامروز تو فردای پریروز بود

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

دل را چو به دردِ عشق افسون کردم

از شهر نهاد خویش بیرون کردم

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

چون راز ونیاز هر دو معجون کردم

آنگاه دوای دلِ پرخون کردم

 -=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

گر همچو من افتاده‌ی این دام شوی

ای بس که خراب باده و جام شوی

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

ما عاشق و رند و مست و عالم سوزیم

با ما منشین اگر نه بدنام شوی

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

هر دوست که دم زد ز وفا دشمن شد

هر پاکروی که بود تردامن شد

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

گویند شب آبستن و این است عجب

کاو مرد ندید از چه آبستن شد

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

تا در ره عشق آشنای تو شدم

با صد غم و درد مبتلای تو شدم

لیلی‌وش من به حال زارم بنگر

مجنون زمانه از برای تو شدم